به گزارش قدس آنلاین به نقل از العالم، در پایین چارچوب، ستاره‌ی درخشان پیش‌پای دوپیکر (اتا دوپیکر) به چشم می‌خورد که یکی از دو ستاره‌ی زیر پای دوقلوهای آسمان [صورت فلکی دوپِیکَر یا جوزا] است.
سحابی عروس دریایی همان ابر گسیلشی کمانی-شکل روشن‌تری است که با شاخک‌های آویخته‌اش در پایین، سمت چپ مرکز مرکز تصویر دیده می‌شود. در واقع این عروس دریایی کیهانی بخشی از پَسمان حباب-مانند ابرنواختر آی‌سی ۴۳۳ است، ابری گسترنده از آوارهای یک ستاره‌ی پرجرم که زمانی منفجر شده بوده. نور انفجار این ستاره حدود ۳۰ هزار سال پیش به زمین رسید.
سحابی عروس دریایی هم مانند پسرعمویش در آب‌های اخترفیزیکی، یعنی سحابی خرچنگ، که او هم پسمان یک ابرنواختر است، در دلش یک ستاره‌ی نوترونی را پنهان کرده، بازمانده‌ی هسته‌ی رُمبیده‌ی ستاره‌ای که منفجر شده.
در بالا، سمت راست چارچوب هم یک سحابی گسیلشی دیگر به نام شارپلس ۲۴۹ را می بینیم.
سحابی عروس دریایی حدود ۵۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. در این فاصله، پهنای این تصویر که از همگذاری داده‌های باریک-باند به دست آمده و با رنگ‌های ویژه‌ی تلسکوپ هابل رنگ‌آمیزی شده، نزدیک به ۳۰۰ سال نوری است.